همانطور که در بخش قبل توضیح دادم، ما با تگ های HTML با مرورگرها و موتورهای جستجو صحبت میکنیم. المان های HTML به مرورگر میگویند که سایت باید چگونه نمایش داده شود. همچنین میتوانیم به این المانها اطلاعات اضافی بدهیم. به این اطلاعات اضافه اتریبیوت میگویند.
هر المان HTML میتوانند اتریبیوت داشته باشد. اتریبیوت ها اطلاعات اضافی به آن المان میدهد. اتریبیوتها در تگ آغازین می آیند و مقدار آن در داخل دبل کوتیشن می آیند. مانند:
<a href="http://kntit.ir">This is a link< /a>
البته میتوان اتریبیوت ها را در سینگل کوتیشن نیز نوشت:
<a href='http://kntit.ir'>This is a link< /a>
ما چهار اتریبیوت داریم که برای کلیه المان های HTML میتوان استفاده کرد و به آنها اتریبیوتهای جهانی گفته میشود:
style
، title
، id
، و class
نکته ای که باید حتما به آن توجه داشته باشید این است که اتریبیوتها به بزرگی و کوچکی حروف حساس نیستند اما سازمان W3C در HTML4 توصیه میکند که مقادیر اتریبیوت ها را به حروف کوچک بنویسیم. البته نسخه های بعدی (X)HTML از ما میخواهند که این مقادیر را با حروف کوچک بنویسیم.